Bidang keusahawanan telah lama wujud sebagai satu pilihan kerjaya dan telah menjadi keutamaan dalam pelbagai dasar kerajaan. Pengiktirafan dan penekanan serius pihak kerajaan terhadap program pendidikan dan latihan keusahawanan bermula selepas tahun 1995 iaitu sejajar dengan penubuhan Kementerian Pembangunan Usahawan (KPU) yang bertujuan membangunkan minat keusahawanan dalam kalangan pelajar sekolah, universiti dan masyarakat keseluruhan (Bukryman et al., 2008).
Wim Naude
(2010) menganggap usahawan sebagai golongan pengusaha dan peniaga yang sanggup
menanggung risiko, sentiasa berusaha untuk melakukan inovasi dan bijak serta
kreatif dalam mendapatkan cara meningkatkan kekayaan, kekuasaan dan status
sosial.
Faktor
Penglibatan Usahawan dalam Perniagaan
Berdasarkan
hasil kajian, faktor yang paling kuat menyumbang penglibatan dalam bidang
perniagaan ialah keinginan mencapai kebebasan dan kepuasan, disusuli
faktor-faktor lain seperti membantu menyara keluarga, inginkan kekayaan,
bercita-menjadi usahawan, ingin berdikari, tidak suka bekerja makan gaji, minat
menyertai perniagaan, mendapat peluang untuk berniaga, sanggup menghadapi
risiko, ingin menceburi usaha teroka baru, rangsangan daripada kejayaan pihak
lain, dorongan ahli keluarga, memulakan perniagaan berdasarkan pengalaman dan
desakan hidup
Secara
ringkasnya, penglibatan responden sebagai usahawan dilihat lebih dipengaruhi
oleh motivasi dan keinginan diri sendiri berbanding faktor tekanan, desakan
hidup atau paksaan pihak lain.
Faktor-faktor
Penentu Kejayaan Usahawan dan Perhubungannya dengan Tahap Keuntungan Usahawan
Berdasarkan
hasil dapatan, dapat dirumuskan bahawa kejayaan seseorang usahawan memperoleh
keuntungan perniagaan bukan hanya ditentukan oleh faktor-faktor lazim seperti
saiz modal yang dimiliki, faktor keadaan ekonomi dan saiz perniagaan (pekerja
yang ramai) sahaja tetapi lebih dipengaruhi oleh faktor usia semasa memulakan
perniagaan, cara pengurusan rekod dan kawalan kewangan, kemahiran perancangan,
kemahiran pemasaran dan tahap pendidikan usahawan itu sendiri.
Kejayaan perniagaan
pada usia muda dalam kalangan responden yang dikaji boleh dikaitkan dengan
pelbagai faktor seperti tingkat kreativiti dan inovasi pengusaha yang lebih
baik, tingkat pendidikan generasi muda yang lebih tinggi dan moden, kekuatan
fizikal dan daya saing serta cara berfikir yang berorientasikan masa depan.
Menurut Lussier
(1995), faktor-faktor yang kritikal kepada kejayaan usahawan ialah
faktor-faktor yang berkorelasi positif dengan purata tahap keuntungan dan tahap
keuntungan yang diperoleh usahawan. Berdasarkan dapatan yang diperoleh, hanya
terdapat empat faktor yang boleh dianggap kritikal kepada kejayaan usahawan
iaitu kemahiran perancangan, keadaan ekonomi, pengalaman industry, dan
pengalaman pengurusan.
Berdasarkan penemuan
ini, kajian menyarankan supaya para usahawan yang terlibat dalam jenis-jenis
sektor perniagaan yang dikaji dapat membina keupayaan dalam perkara tersebut
supaya berupaya memperoleh keuntungan perniagaan yang lebih baik. Kajian ini
turut menyarankan agar program pembangunan usahawan yang dijalankan oleh agensi
kerajaan dan swasta memberi fokus kepada empat faktor kritikal kejayaan
berkenaan selain memberi tumpuan ke atas faktor-faktor kejayaan yang lain.
没有评论:
发表评论